|
الهی! اگر مرا فردای قیامت به دوزخ فرستی، سرّی آشکارا کنم که دوزخ از من به هزار سال راه بگریزد. الهی! ما را از دنیا هر چه قسمت کرده ای، به دشمنانِ خود ده و هر چه از آخرت قسمت کرده ای، به دوستانِ خود ده که مرا تو بسی. خداوندا! اگر تو را از بیمِ دوزخ می پرستم، در دوزخم بسوز و اگر به امیدِ بهشت می پرستم، بر من حرام گردان و اگر برای تو، تو را می پرستم، جمالِ باقی دریغ مدار. بار خدایا! اگر مرا فردا در دوزخ کنی، من فریاد برآورم که: وی را دوست داشتم، با دوست این کنند؟ |